 |
 |
 |
historia |
 |
duchowość |
 |
formacja |
 |
wspólnoty, adresy |
 |
działalność apostolsko-misyjna |
 |
dzieła |
 |
ośrodek ekumeniczny |
 |
Rodzina Misyjna bł. Bolesławy |
 |
rekolekcje dla młodzieży |
 |
Litwa: Wilno, Ejszyszki |
Delegatura Amerykańska: USA
|
 |
Kankakee, Burlington, Orange Park |
Delegatura Afrykańska: Kenia, Zambia, Tanzania
|
 |
Kenia: Nairobi, Kanyakine, Subukia, Watamu, Madunguni |
 |
Zambia: Lusaka, Kabwe, Kapiri Mposhii |
 |
Tanzania: Dar es Salaam |
Delegatura Wschodnia: Białoruś, Rosja
|
 |
Białoruś |
 |
Rosja |
|
 |
Zgromadzenie
Włochy: Rzym i Infernetto
Pierwsza placówka w Rzymia została założona w 1927 roku. Siostry otworzyły pensjonat dla niezamożnych dziewcząt. Od roku 1933 na peryferiach miasta otworzyły przedszkole. Jednak w 1935 roku Kapituła Generalna postanowiła wycofać się z tego kraju. Po długiej przerwie siostry powróciły do stolicy Włoch w 1972 roku. Zasadniczym celem ponownego założenia domu było kształcenie Sióstr na Papieskim Instytucie Wschodnim oraz ułatwienie kontaktów ze Stolicą Apostolską. Początkowo siostry mieszkały w dwóch punktach. Od 1974 roku zamieszkały przy Viale di Porta Ardeatina.
We Włoszech aktualnie istnieją dwie placówki: w Rzymie i na jego obrzeżach - w Infernetto.
Wspólnota w Rzymie od 1974 roku zajmuje się prowadzeniem działu gospodarczego w domu generalnym Zgromadzenia Misjonarzy Najdroższej Krwi Chrystusa. Siostry prowadzą kuchnię oraz dbają o utrzymanie porządku na terenie domu. Od grudnia 1998 r. siostry tej wspólnoty włączyły się pracę charytatywną na terenie parafii św. Marceli. Razem z grupą ludzi świeckich raz w tygodniu przygotowują kanapki dla ok. 200 osób biednych, bezdomnych i imigrantów - także z Polski.
Oto świadectwo z pracy sióstr:
"W każdą środę przez dwie godziny w salce naszego kościoła parafialnego pod wezwaniem św. Marcelli przygotowujemy z grupą osób świeckich kanapki, które później wieczorem są rozdawane głodnym i bezdomnym. W tę formę pomocy włączyłyśmy się dwa lata temu. Jest to naprawdę błogosławieństwo dla tych ludzi, którzy będąc tutaj w Rzymie nie mają pieniędzy niejednokrotnie nawet na chleb. Takich osób jest bardzo dużo. Dlatego cała dzielnica - proboszczowie i przełożeni domów zakonnych - ostatecznie podjęli decyzję, że każdego dnia inna parafia będzie przygotowywała coś do jedzenia i w jednym miejscu, o jednej godzinie będzie rozdzielany przygotowany posiłek. Zapragnęłyśmy włączyć się w to dzieło, które przecież jest tak bliskie temu, co przekazała nam Matka Założycielka. Pragnienie było tak silne, że chociaż pracy nie brakowało i nie brakuje, to jednak znajdujemy czas, aby wygospodarować dwie godziny dla usłużenia potrzebującym. Doświadczamy namacalnie jak bardzo sam Pan Jezus nam pomaga i wynagradza za ten czas oddany nie komu innemu, ale Jemu samemu".
Wspólnota w Infernetto istnieje od kilku zaledwie lat. We wrześniu 2003 roku siostry przybyły do miejscowej parafii św. Tomasza Apostoła (diecezja rzymska) i zamieszkały przy kościele filialnym Matki Bożej Pielgrzymów. Parafia liczy ok.5000 rodzin i w większości są to rodziny młode, zagubione w chaosie dzisiejszej cywilizacji - bardzo potrzebujące nowej ewangelizacji. Siostry opiekują się dwiema zakrystiami, prowadzą przy parafii katechizację, przygotowują dzieci i młodzież do sakramentów oraz zajmują się animacją Mszy Świętej. Na poszczególne okresy liturgiczne urządzają w kościele stosowne dekoracje. W duchu Zgromadzenia - w każdy pierwszy czwartek miesiąca przygotowują i prowadzą w kościele adoracje.
Dwie siostry z włoskich wspólnot pracują jako pielęgniarki na pełnych etatach w klinikach w Rzymie. Oprócz fachowej pomocy pielęgniarskiej troszczą się o duchowe sprawy podopiecznych. Dbają, aby w każdą niedzielę chorzy mogli przyjąć Komunię św. Pomagają również w przeżywaniu większych świąt liturgicznych.
Wspólnota w Infernetto stara się propagować wrażliwość misyjną. Przez rozpowszechnianie wśród parafian idei adopcji dziecka kenijskiego, czyli pomocy materialnej dla najbiedniejszych dzieci z Kenii, wspólnota ta jest pomostem współpracy z misjonarkami w Afryce. Siostry utrzymują bliski kontakt duszpasterski z rodzinami adopcyjnymi.
|
|
|
|